Ιταλική κουζίνα: Τι είναι αυτή και τι τρώει; Τις καλύτερες συνταγές για την ιταλική κουζίνα

Είναι δυνατόν να αναφέρω αδιάφορη στην ιταλική κουζίνα; Μια ποικιλία από πιάτα, μια πληθώρα από αρωματικά μπαχαρικά, φωτεινό λαχανικά, θαλασσινά - όλα αυτά δημιουργούν μια αξεπέραστη αρωματικές γεύση! Σε αυτή την περίπτωση, ιταλικά πιάτα δεν είναι νόστιμο μόνο, αλλά και πολύ όμορφο. Στο ζεστό Ιταλία, τα λαχανικά και αρωματικά βότανα που φυτρώνουν σχεδόν όλο το χρόνο, τα οποία ιταλική σεφ είναι γενναιόδωρα καρυκευμένο τα αριστουργήματά τους. Θέλετε να δημιουργήσετε ένα μικρό Ιταλία στην κουζίνα σας; Στη συνέχεια, προετοιμάζει ένα μολύβι και χαρτί για την εγγραφή συνταγές, καθώς και πηγή έμπνευσης για την ανοικοδόμηση τους!

Η ιστορία της εμφάνισης της Pizza

Για πολλούς πίτσα - αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ιταλίας, μια επαγγελματική κάρτα της χώρας Μεσογείου. Την ίδια στιγμή, το πιάτο έτσι ώστε να εξαπλωθεί στον κόσμο και τόσο αγαπούσε γκουρμέ ότι οι Ιταλοί θα μπορούσε δικαίως να είναι υπερήφανοι για πνευματικό τέκνο τους! Παρά το γεγονός ότι έκανε πραγματικά ανήκουν στα δεξιά της την πρώτη νύχτα; Πιστεύεται ότι σχεδόν όλα τα έθνη που ασχολούνται με το ψήσιμο γύρο κέικ με διάφορες γεμίσεις, αρκετά θυμίζει πίτσα. Επίσης, το πρότυπο του σύγχρονου πίτσα μπορεί να θεωρηθεί ότι τα τρώει των αρχαίων Ρωμαίων και των Ελλήνων.

Μόνο αντί της ζύμης, που χρησιμοποιούνται απλοί φέτες ψωμί, καρυκευμένο με το γεγονός ότι υπάρχει στο χέρι: το κρέας, ελιές, τυρί, λαχανικά. Μια παρόμοια «πιάτο» ήταν μέρος των στρατιωτών λεγεωνάριου. Σε γενικές γραμμές, ανταγωνίζονται για το δικαίωμα να θεωρούνται εφευρέτες της πίτσας για μεγαλύτερο βαθμό τους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Στα γραπτά του Πλάτωνα υπάρχουν αναφορές σε ένα λεπτό στρογγυλό ψωμί με διάφορες γεμίσεις, οι οποίες συχνά στολίζουν το τραπέζι κατά τη διάρκεια διαφόρων φεστιβάλ.
Μπορείτε να βρείτε τις συνταγές της αρχαίας πίτσα και στα έργα της Ρωμαϊκής εμπορικό σήμα της Apition ημερομηνία i αιώνα στην εποχή μας. Mark περιέγραψε την πίτσα ως ένα στρώμα δοκιμής με ελαιόλαδο τοποθετηθεί σε αυτό, το κρέας, το τυρί, το σκόρδο και άλλα μπαχαρικά. Μια τέτοια γαστρονομική δημιουργία βρέθηκε στις ανασκαφές της αρχαίας μεγαλοπρέπεια. Και ακόμη και αν οι αρχαίοι Ρωμαίοι δανείστηκαν μια συνταγή για τους κοντινότερους γείτονές του, καλώντας την πίτσα «Plakuntos», τότε είναι απαραίτητο να τους δώσει τη δέουσα - που έχουν περιπλέξει σημαντικά και καταργήθηκε το θρυλικό πιάτο.
Η πίτσα ήταν ακόμη πιο πλησιάζει σύγχρονη εμφάνισή του τον 16ο αιώνα, όταν ντομάτες παραδόθηκαν στην Ευρώπη, συμπληρώνοντας τέλεια «στρογγυλό ψωμί». Είναι αλήθεια ότι δεν αμέσως «ενταχθεί» στην Pizza, γιατί για πολύ καιρό θεωρήθηκε δηλητηριώδες. Εν τω μεταξύ, σχετικά φθηνή πίτσα έγινε αναπόσπαστο μέρος της συγκόλλησης των αγροτών. Ωστόσο, όχι μόνο των αγροτών, ούτε plebey, ούτε Patricia, δεν αρνούνται τη γεύση πιάτο! Ως εκ τούτου, οι πρώτες πιτσαρίες και πίτσα άρχισαν να εμφανίζονται. Έτσι κλήθηκαν στη συνέχεια, τα λεγόμενα τώρα. Και δεν είναι μόνο το όνομα παραμένει ως έχει, η έννοια πάρα πολύ.

Η παραδοσιακή πιτσαρία είναι ένα μεγάλο φούρνο, ένα μαρμάρινο επιτραπέζια για το τροχαίο τη ζύμη, και, φυσικά, ένα ράφι με τα ιταλικά καρυκεύματα.
Δεδομένου ότι η Ιταλία, στη συνέχεια, δεν ήταν ότι η Ιταλία, η οποία θα χρησιμοποιηθεί για να δείτε στο χάρτη, η μεγαλύτερη συγκέντρωση Πίτσα και πίτσα οπαδοί παρατηρήθηκαν στο έδαφος της Νάπολης. Όταν ο βασιλιάς της Ιταλίας Umberto ήρθα σε αυτή την άκρη το 1889 με τη σύζυγό του Μαργαρίτα της Σαβοΐας, που δεν έχασε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες του πιο διάσημου πίτσα από Raffaelle Esposito εκείνη τη στιγμή. Η μαγειρική δεν θα οδηγήσει ένα αστείο με την ευκαιρία της άφιξης του στέφθηκε προσώπων και έκανε διάφορους τύπους πίτσα για αυτούς. Ένας από αυτούς Esposito αποφάσισε να κάνει πατριωτικό.
Επέλεξε κόκκινες ντομάτες γι 'αυτήν, λευκό τυρί μοτσαρέλα και βασιλικό πράσινο - τα χρώματα της σημαίας της αγαπημένης Ιταλίας. Η βασίλισσα είναι ασυνήθιστα γυρίστηκε για την πατριωτική ιδέα και σημείωσε μια γαστρονομική αριστούργημα με ένα γράμμα με ευγνωμοσύνη. Το ταραγμένο μάγειρας πήρε την ευγνωμοσύνη και τους αποδίδεται το βασιλικό όνομα για το πιάτο του! Ως εκ τούτου, Μαργαρίτα αναγνωρίστηκε ως το πιο εξελιγμένο πιάτο της Ιταλίας. Θα πάρει λίγο περισσότερο χρόνο και θα κατακτήσει τον κόσμο δημοτικότητα.

Και η καθολική εμπόδιο για πίτσα ξεκίνησε με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το «στρογγυλό ψωμί» έφερε εκεί μετανάστες. Το 1905, η πρώτη πιτσαρία άνοιξε στη Νέα Υόρκη. Και όπως λένε, πήγε, πήγε. Είναι πλέον δύσκολο να βρεθεί ένα πρόσωπο που δεν είναι εξοικειωμένοι με την ιταλική πίτσα. Φέρνουμε τα συστατικά μας σε αυτό, ετοιμάζουμε ουσιαστικά αποκλίνουν από την κλασική συνταγή, αλλά εξακολουθεί να παραμένει πίτσα πίτσα! Το πιο δημοφιλές πιάτο στον κόσμο!

Τα πιο δημοφιλή Πίτσα Συνταγές

Στην πραγματικότητα, το Cook Pizza είναι εύκολο: παίρνετε τη ζύμη και βάζετε τα πάντα σε αυτό στο ψυγείο. Το κύριο πράγμα είναι ότι το τυρί βρίσκεται σε αυτό - είναι λιωμένο και οδηγό τυρί πρέπει να υπάρχει σε κάθε περίπτωση! Αλλά η ζύμη μπορεί να είναι λίγο διαφορετική, με τη μορφή ενός πολύ λεπτού κέικ ή μια μικρή πλούσια και τραγανή. Χαρακτηρίζεται από την παρουσία ή την απουσία ζύμης.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Όχι Rock! Η ζύμη για πίτσα ζεσταίνεται αποκλειστικά με το χέρι, πρώτα, που στηρίζεται οι αρθρώσεις των δακτύλων σε μια άκρη της μπάλας από τη ζύμη, τεντώστε το. Στη συνέχεια, οι παλάμες το τραβούν ενεργά στις πλευρές. Ταυτόχρονα, πρέπει να παραμείνουν κάποια ανομοιογένεια και φυματίωση. Η κύλιση ζύμης ολοκληρώνεται αρκετά αποτελεσματικά: βλασφημία, που τοποθετείται στους αρθρώσεις των δακτύλων, περιστρέφοντας και ελαφρώς ρίχνει. Δεν είναι πολύ σαφές; Στη συνέχεια, παρακολουθήστε τις ενέργειες του έμπειρου Pizzolo στην πλησιέστερη πιτσαρία!

Προσφέρουμε να εξετάσουμε αρκετές συνταγές πίτσας και ξεκινήστε με τη θρυλική Μαργαρίτα!

Μαργαρίτα

Αυτό, καθώς γνωρίζουμε ήδη την πατριωτική πίτσα, εκτός από χορτοφάγους και το φως. Εύκολη και θερμίδα και μαγείρεμα. Θα χρειαστείτε:

• Test Korzh;
• Παρτύτες ντομάτες - 300 g;
• Mozarella - 5 τεμάχια?
• Κρεμμύδια - 2 τεμάχια?
• Ρίγανη - 1 δέσμη?
• Αλάτι και ελαιόλαδο.

Στη ρίζα της δοκιμής έστειλε τις κομμένες ντομάτες, εποχή με αλάτι. Στις ντομάτες βάζουν κρεμμύδια, κομμένα σε φέτες και φέτες μοτσαρέλα. Πασπαλίστε τα λαχανικά με ελαιόλαδο και πασπαλίζετε ρίγανη, κομμένα σε μικρά κομμάτια. Ψήνουμε για 20 λεπτά, το κάνετε τέλεια σε ένα ειδικό φούρνο για καυσόξυλα.

Ταραντέλλα

Αυτή η αρωματική πίτσα δανείστηκε το όνομά του από ένα λαϊκό ιταλικό χορό. Τι συνέβη όταν συνδέθηκε το μαγείρεμα και ο χορός; Δεξιά - ένα άλλο αριστούργημα! Η Tarantella είναι ένας πολύ ενεργητικός και εκφραστικός χορός, οι σκληρές κινήσεις είναι εγγενείς. Και έγιναν τέτοια, διότι στον Μεσαίωνα με τη βοήθεια τέτοιων, αν οι σπασμοί προσπάθησαν να θεραπεύσουν ένα δάγκωμα Tarantula. Αργότερα, αυτές οι απότομες κινήσεις μετατράπηκαν σε PA, εγγενή στον χορό Tarantella.
Για την πίτσα που ονομάζεται Tarantlel, θα χρειαστείτε:

• Δοκιμή Korzh, επιθυμητή ζύμη, αέρας;
• Καπνισμένα λουκάνικα - για να δοκιμάσετε.
• Τριμμένο τυρί - 100 g;
• Κρέας, κατά προτίμηση βραστό κοτόπουλο - 200 g;
• Ελιές - για να δοκιμάσετε, περίπου 10-12 τεμάχια?
• Ελαιόλαδο, σάλτσα ντομάτας.

Τυλίξτε το κέικ του δοκιμαστικού ελαιολάδου. Σε αυτό, διανέμεται ομοιόμορφα ψιλοκομμένο κρέας, πότισμα σάλτσας ντομάτας και προσθέτει σπόροι λουκάνικων και ελιών. Περνάμε όλο αυτό το τυρί, επανατοποθετήστε το ελαιόλαδο και στείλτε το στο φούρνο!

Αντοχή

Η Calcone είναι μια κλειστή μορφή πίτσας. Μια τέτοια επιλογή "συσκευασία" έχει τα πλεονεκτήματά του: μέσα στο σφραγισμένο Corzhik, η χυμότητα και η θερμοκρασία της γέμισης διατηρούνται περισσότερο. Για να προετοιμάσετε μια κλειστή πίτσα, θα χρειαστείτε:

• Λουκάνικο (κατά προτίμηση σαλάμι) - 200 g;
• Στερεό, τριμμένο τυρί - 3-4 κουταλιές της σούπας. κουτάλια;
• Οποιοδήποτε μαλακό τυρί - 100 g;
• Τυρί Mozarella - 300 g;
• Κοτόπουλο αυγό - 4 τεμάχια?
• Mayran - 2 κουταλιές της σούπας. κουτάλια;
• Ελαιόλαδο, σάλτσα ντομάτας, αλάτι, πιπέρι για γεύση.

Στο τριμμένο τυρί, προσθέστε αυγά, Mayoran, αλάτι και πιπέρι για να δοκιμάσετε. Σαλάμι και μαλακά τυριά κομμένα σε κύβους, ανακατεύουμε με τυρί και αυγά. Δοκιμάστε τον κύκλο με το ελαιόλαδο και να βάλετε τη γέμιση μόνο στο μισό του. Το δεύτερο μισό καλύπτεται και στεγνά. Το προκύπτον "Dumming" λιπαίνει το ελαιόλαδο, πασπαλισμένο με βότανα και νερό τη σάλτσα ντομάτας. Στέλνουμε στο φούρνο.

Ιταλικά ζυμαρικά: η ιστορία της εμφάνισης

Τα ζυμαρικά δεν είναι πολύ πίσω από τη δημοτικότητα από την ιταλική πίτσα. Και η ιστορία της θεωρείται ακόμα πιο αρχαία και δεν αναγνωρίζεται πάντοτε με την Ιταλία. Οι άνθρωποι άρχισαν να καλλιεργούν δημητριακά στο μακρινό νεολιθικό. Σύντομα άρχισαν να τους εκραγούν σε αλεύρι. Και σίγουρα κάποιος έξυπνος και επινοητικός μαντεύεται για να αναμιγνύει αλεύρι με νερό και να το στεγνώσει στον ήλιο. Ένα τέτοιο "πιάτο" μπορεί να θεωρηθεί ένας αρχαίος πρόγονος των σύγχρονων ζυμαρικών.
Οι ακούραστοι αρχαιολόγοι βρήκαν τα υπολείμματα ενός μεγάλου ζυμαρικού που χρονολογείται στον 1ο αιώνα της εποχής μας. Θεωρείται ότι ένα τέτοιο Lagane Lagane κλήθηκε και δεν βράζει, όπως συμβαίνει τώρα, αλλά ψημένο στους φούρνους. Πιο ή λιγότερο παρόμοια με τα σύγχρονα ζυμαρικά είναι τα αποξηραμένα ζυμαρικά, τα οποία είναι στην Ιταλία, ή μάλλον, οι Άραβες μεταφέρθηκαν στη Σικελία τον 8ο αιώνα. Τα ζυμαρικά τους ήταν αφηγήθηκαν από ανατολίτικα μπαχαρικά και μπαχαρικά. Οι Ιταλοί βαθμολόγησαν το πιάτο και ανέλαβαν το βλέφαρο.

Σταδιακά, η επικόλληση που εξαπλώθηκε στην ηπειρωτική Ιταλία, βελτιώθηκε και τροποποιήθηκε. Σε περίπου τον 14ο αιώνα, η πάστα άρχισε να καλεί την πάστα, μεταφράστηκε αυτή τη λέξη δηλώνει το "αλεύρι αναμεμειγμένο με σάλτσα". Πιστεύεται ότι οι Ιταλοί άρχισαν να στεγνώσουν ζυμαρικά περίπου τον 13ο αιώνα και αυτό αυξάνει περαιτέρω τη δημοτικότητά τους. Τώρα η πάστα μπορεί να αποθηκευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ναυτικοί το πάρουν στο κολύμπι, σταδιακά εξάπλωση του κόσμου.
Ένα σημαντικό στην ιστορία των ζυμαρικών θεωρείται ότι είναι ο 18ος και ο 19ος αιώνας. Τον 18ο αιώνα, εφευρέθηκε ένα πιρούνι, το οποίο επέτρεψε στους ευγενείς να φάνε το προϊόν. Πριν από αυτό, απλά δεν ήξεραν πώς να πλησιάσουν την πάστα, επειδή το φαγητό ζυμαρικών ασκείται μόνο από τον κοινό. Και η πάστα είναι αποτελεσματικά βιδωμένη στο βύσμα ήρθε στη γεύση. Και τον 19ο αιώνα, ο μηχανικός του Cesare Spadachchini εφευρέθηκε μια ειδική συσκευή ικανή να ζυμώσει τη ζύμη την πάστα. Η παραγωγή Macaron γίνεται μεγάλης κλίμακας και μηχανική.

Για να βράσει η πάστα στο νερό ξεκινάει επίσης τον 19ο αιώνα, πριν από αυτό το μαγείρεμα χρησιμοποιήθηκε είτε γάλα είτε ζωμό. Στο ίδιο σημάδι του 19ου αιώνα, η πάστα συναντάται με σάλτσα ντομάτας και λαμβάνεται από ένα συγκρότημα που μας ευχαριστεί αυτή τη μέρα!

Ποιες είναι οι συνταγές ιταλικών ζυμαρικών;

Αρχικά, προτείνουμε να αντιμετωπίσουμε πώς να κάνετε τη ζύμη για ζυμαρικά, μια γέμιση για ένα πιάτο είναι μια περίπτωση δευτερεύουσας σημασίας. Παρά την πολυπλοκότητα της ιταλικής πάστας, ετοιμάζει πολύ απλά, πιθανώς, και στη συνέχεια ο νόμος προκύπτει ότι όλα είναι ιδιοφυΐα απλά. Αλλά, ορισμένες αποχρώσεις είναι ακόμα διαθέσιμες.
Ένα σύνολο συστατικών είναι εξαιρετικά απλό: θα χρειαστείτε μόνο αλεύρι, κρόκους αυγών και ένα τσίμπημα αλατιού. Το τέλειο αλεύρι για ζυμαρικά είναι το αλεύρι των διακυρωτικών ποικιλιών σιταριού. Της βοηθά να τηρήσει το σχήμα. Μαγειρική ζυμαρικά από στερεές ποικιλίες, δεν θα πάρετε ποτέ κολλώδη και μη ανθεκτικά στον τύπο της μάζας. Μετά από όλα, ένα τέτοιο αλεύρι βοηθά την πάστα να διατηρήσει τη φόρμα και να πάρει την απαιτούμενη ετοιμότητα - al-dente.

• Έτσι, πάρτε το αλεύρι και τους κρόκους αυγών, ανά 100 g λογαριασμών αλεύρου για 1 κρόκο και τσίμπημα αλατιού.
• Ανακατέψτε προσεκτικά τα συστατικά, για να χρησιμοποιήσετε τη μηχανή κουζίνας για αυτό, επειδή δεν είναι τόσο εύκολο να το κάνετε με τα χέρια σας.
• Θα πρέπει να υπάρχει μια σφιχτή, ελαστική ζύμη που βρίσκεται χειροκίνητα. Εάν είναι πολύ ξηρό, επιτρέπεται να προσθέσετε λίγο νερό.
• Το τελικό μέρος είναι τυλιγμένο στην ταινία τροφίμων και έχει απομείνει για τουλάχιστον μισή ώρα, ιδανικά θα πρέπει να "ξεκουραστεί" όλη τη νύχτα.
• Η βραχυχής ζύμη κυλάει με λεπτό τρόπο, κυλάει στον σωλήνα και κόβεται σε στενές λωρίδες.

Πάστα carbonara

Το Carbonara είναι ένα από τα κλασικά πάστες, είναι ένα μείγμα απευθείας πάστα, μπέικον, σάλτσα και τυρί. Ήταν εφευρέθηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα. Για το μαγείρεμα της θα χρειαστείτε:

• Αγοράζονται και μαγειρεμένα σπαγγέτι - 200-300 g;
• Περίπου 100 g μπέικον.
• 4 κρόκοι?
• Παρμεζάνα ή άλλο στερεό τυρί - 50 g;
• 100 ml ελαιώδους κρέμας (35%).
• Σκόρδο, μαϊντανό, πιπέρι, αλάτι.

Διαδικασία μαγειρέματος:

1. Μπέικον ψιλοκομμένο με κύβους τηγανίζοντας το ελαιόλαδο.
2. Τα σπαγγέτι βράζουν σε αλατισμένο νερό στην κατάσταση Al-Dente.
3. Αυγά με κρέμα πιπεριού και αλάτι, χτυπημένο από μια σφήνα. Προσθέστε τριμμένο τυρί σε αυτούς.
4. Στο τηγάνι, πάνω στο οποίο τηγανισμένο μπέικον, βάλτε σκόρδο και αφήστε λίγο. Προσθέστε σπαγγέτι εκεί και ανακατέψτε τα με σκόρδο.
5. Αφαιρούμε το τηγάνι με σπαγγέτι από τη σόμπα, προσθέστε αυγά εκεί με κρέμα και αναδεύονται έντονα.
6. Προσθέστε μπέικον, πιπέρι για γεύση.
7. Το πιάτο είναι διακοσμημένο με τριμμένα φύλλα παρμεζάνα και μαϊντανό.

Επικόλληση Μπολόνια

Το Bolognese είναι το όνομα της σάλτσας κρέατος, το οποίο η πάστα είναι συχνά καρυκεύματα. Το όνομα πήγε από την περιοχή της Μπολόνια - ήταν εκεί που εφευρέθηκε η θεαματική σάλτσα. Για να περιποιηθείτε τον εαυτό σας με ζυμαρικά μπολονέζ, θα χρειαστείτε:

• Βόειο κρέας - 100 g;
• Σπαγγέτι - 100 g;
• Τριμμένο παρμεζάνα.
• Ντομάτες - 3 τεμ.
• Ένα μικρό λαμπτήρα.
• Σκόρδο.
• Κόκκινο κρασί - 2 κουταλιές της σούπας. κουτάλια;
• Βασιλικός;
• Πάστα ντομάτας - 2 ώρες. Κουτάλια;
• Αλάτι, ζάχαρη.

Ετοιμάζουμε:

1. Βόειο κρέας ψημένο σε φυτικό έλαιο μέχρι χρυσή. Προσθέστε το σκόρδο και τα κρεμμύδια και τηγανίζουμε για μερικά ακόμα λεπτά.
2. Προσθέστε στις ντομάτες κιμά, πάστα ντομάτας, κόκκινο κρασί, βασιλικό, τσίμπημα ζάχαρης και αλατιού. Masky 20-30 λεπτά.
3. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, βράζουμε προς την κατάσταση του Al-Dente Spaghetti.
4. Βρισκόμαστε στο πιάτο των σπαγγέτι, διανέμουμε την σάλτσα κρέατος από πάνω και πασπαλίζεται με παρμεζάνα.

Σημείωση: Ιταλοί - δημοκρατικοί άνθρωποι. Φυσικά, έχουν τις δικές τους καθιερωμένες συνταγές, αλλά μπορείτε εύκολα να υποχωρήσετε από τη συνταγή και να χρησιμοποιήσετε αυτά τα συστατικά που έχετε. Μερικά ιταλικά πιάτα Notch θα προσθέσει πάντα σάλτσα ντομάτας και ιταλικά βότανα: ρίγανη, βασιλικό, οισκόνη.

Λαζάνια - Ιστορία των πιάτων

Η Λάζαμα είναι ένα άλλο καταπληκτικό πιάτο της γοητευτικής Ιταλίας. Εάν συγκρίνετε τη λαζάνια με πίτσα και πάστα, τότε αυτό είναι σίγουρα ένα πιο περίπλοκο πιάτο. Ζύμη, γέμιση, στρώματα, δύο σάλτσες - πρέπει να περάσετε περισσότερη δύναμη και να χρησιμοποιήσετε κάποιες δεξιότητες.
Στην περίπτωση του Λαζαγάνη, οι Ιταλοί έπρεπε να ανταγωνιστούν για το δικαίωμα να υπολογίσουν τα χαρακτηριστικά της. Ίσως ο πρόγονος του νόστιμου ιταλικού ήταν ο συνηθισμένος Ποτός από το ψωμί σιταριού. Τέτοια σφαιρίδια που ονομάζονται Λαγανόν διανεμήθηκαν στο έδαφος της αρχαίας Ελλάδας. Και οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν πολλά από τους γείτονές τους των Ελλήνων και του ψωμιού, συμπεριλαμβανομένων. Άρχισαν να κόβουν ένα δάνειο στα στρώματα και την κάλεσαν το Λαγανή.

Αργότερα, την Αγγλία και τη Σκανδιναβία εφαρμόζονται για την πατρότητα του πιάτου. Η βρετανική λειτουργεί με το γεγονός ότι το πιάτο παρόμοια με Lazagne ήταν παρούσα στο τραπέζι του βασιλιά τους Richard ΙΙ τον 14ο αιώνα. Και η συνταγή του μπορεί να βρεθούν σε ένα από τα πρώτα μαγειρικής βιβλία της Misty Albion. Ιταλοί απέκρουσε: Πείτε, Αγγλικά «Λαζάνια» και η μητρική, Ιταλικά τους - εντελώς διαφορετικά πράγματα. Σκανδιναβία παρέχεται μια τέτοια επιβεβαίωση της συμμετοχής της στο πιάτο: ακόμα οι Βίκινγκς ετοιμάσει ένα πιάτο, το οποίο είναι ένα σφαιρίδιο με ένα στρώμα της σάλτσας κρέατος και τυριού.
Αλλά τι είδους συνταγή Λαζάνια βρέθηκε στις μαγειρικές αρχεία του άγνωστου ναπολιτάνικης μαγειρική ρεκόρ του 14ου αιώνα. Φύλλα της ζύμης άρχισαν να αντιμετωπίσουν, αφθονία αντιμετώπισαν με μπαχαρικά και τα δοξάζεται από το τυρί. Το πιάτο ήταν ψημένο στο φούρνο σε ένα ειδικά πιάτα χωρίς μια λαβή. Περισσότεροι από τους άλλους, η γεύση της Lazagania ονομαστική τους κατοίκους της ιστορικής περιοχής της Ιταλίας ονομάζεται Emilla-Ρομάνια. Σταδιακά, το πιάτο εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα, και στη συνέχεια πέρα. Αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της σύγχρονης λαζάνια είναι σάλτσα Beshamel, και αυτό είναι γνωστό, γαλλική κουζίνα. Ως εκ τούτου, μπορούμε να υποθέσουμε ότι Lazagany, αφού σε άλλες χώρες, έχει γίνει ακόμα πιο νόστιμο!

Πώς να μαγειρεύουν λαζάνια στο σπίτι;

Κλασική λαζάνια πρέπει να έχει περισσότερους από 6 στρώματα της δοκιμής. Τώρα υπάρχουν ειδικά ημιτελή προϊόντα - Φύλλα για Lazagania. Είναι πολύ βολικό και σας βοηθά να εξοικονομήσετε χρόνο. Ωστόσο, εάν δεν εμπιστεύεστε αγόρασε τα φύλλα, οι ίδιοι κάνουν αρκετά εύκολα. Για να το κάνετε αυτό, θα χρειαστείτε:

• Κοσκινισμένο αλεύρι, κατά προτίμηση από στερεά ποικιλίες - 400 g?
• Αυγά - 2 τεμ .;
• Cool νερό - 50 ml?
• Ελαιόλαδο - 1 κουταλιά της σούπας. κουτάλι;
• Πρέζα αλάτι, 1 κουτ.

Προετοιμασία όπως αυτό:

1. Ρίχνουμε το αλεύρι στην επιφάνεια, κάνουν καλά σε αυτό και ρίξτε το νερό, τα αυγά, το βούτυρο. Αλάτι, ανακατεύουμε την ελαστική, σφιχτή ζύμη.
2. Τυλίξτε το στο μεμβράνη και αφήστε στο ψυγείο για περίπου 30 λεπτά.

Με τη ζύμη καταλάβει, ας μιλήσουμε τώρα σχετικά με σάλτσα Beshamel. Παρά ένα τόσο δύσκολο όνομα, είναι απλά προετοιμασία αρκετό.

• Λιώστε 50 g βουτύρου σε παχύ υγιεινής.
• Προστίθενται 50 g αλεύρι εκεί. Ακόμα το μίγμα, πρέπει να είναι ομοιογενές. Ένα ψητό μείγμα από λάδι και το αλεύρι στην κλασική κουζίνα καλείται ΕΣ - αυτή είναι η βάση για πολλές σάλτσες.
• Σε ru, 500 ml γάλακτος σταδιακά χύνεται, ενώ είναι σημαντικό ότι η βάση της σάλτσας είναι ζεστό, και το γάλα είναι κρύο.
• Ανακατέψτε το μείγμα καλά, δεν θα πρέπει να περιέχει σβώλους και σφραγίδες.
  Βράζουμε τη σάλτσα για όχι περισσότερο από 5 λεπτά, το αλάτι και το πιπέρι.

Δύο σημαντικά συστατικά για λαζάνια έχουμε ήδη! Τώρα όλα αυτά θα συνδεθούν μαζί, προσθέστε μια γέμιση και να πάρετε ένα ιταλικό πιάτο. Αυτό είναι ό, τι χρειάζεστε:

1. Φύλλα για λαζάνια, έτοιμα ή αγοράζονται?
2. Beshamel?
3. Κιμά: ένα μίγμα χοιρινού και βοδινού κρέατος - 500 g?
4. Κρεμμύδια - 1 τεμ .;
5. Τριμμένη παρμεζάνα - 50 g?
6. Τοματοπολτός, πουρέ ή Μέτριος ντομάτες - 500 g?
7. Το ελαιόλαδο, τριμμένο πιπέρι, αλάτι, βασιλικό, μαϊντανό.

Βήμα-βήμα οδηγίες:

• Κρεμμύδια τηγανίζουμε σε ένα τηγάνι μέχρι να goldenness.
• Προσθέστε τον κιμά σε Λούκα, τηγανίζουμε μέχρι να είστε έτοιμοι. Farm Solim και πιπέρι.
• Για σχεδόν έτοιμα κιμά, προσθέτουμε τις ντομάτες και πάστα ντομάτας. Υπάρχουν ακόμη 10 λεπτά επί άλλα 10 λεπτά μέχρι περιττό υγρό να εξατμιστεί. Στο τέλος, η εποχή που το βασιλικό και το μαϊντανό.
• Έχουμε αρχίσει να συλλέγει λαζάνια. Ένα ορθογώνιο βαθύ σχήμα με λάδι με λάδι, βάλτε το πρώτο φύλλο της ζύμης στο κάτω μέρος και χύστε να behamel.
• Έχουμε θέσει τη γέμιση κρέατος στην σάλτσα και να καλύψει τη ζύμη με ένα άλλο φύλλο. Έτσι συνεχίζουμε μέχρι να γράψετε όλα τα φύλλα και δεν επιτευχθεί το επιθυμητό ύψος.
• Επιστροφή στην αρχή της Λαζάνια πασπαλισμένες με τριμμένη παρμεζάνα. Ένα πιάτο ψήνεται για 30 λεπτά σε μία θερμοκρασία των 190 βαθμών. Τα πρώτα 20 λεπτά είναι επιθυμητό ότι το σχήμα του Lazagne καλύπτεται με αλουμινόχαρτο.

Ιστορία πιάτα Ριζότο

διάσημο καλοφαγάδες Ιταλοί. Αυτό που δεν είναι μόνο στην εθνική τους κουζίνα. Και αυτό το νότιο άνθρωποι αγαπούν επίσης αυτό το νότιο ανθρώπους. Αν ήρθε για Rice και της Ιταλίας, είναι εύκολο να μαντέψει ότι φτάσαμε στο Ριζότο. Για να κατανοήσουμε την ιστορία αυτού του πιάτου δεν είναι εύκολο - πάρα πολύ νερό έρεε, αλλά υπάρχουν πολλές όμορφες θρύλους και τους μύθους σχετικά με ριζότο.
Πιστεύεται ότι ριζότο είναι απλά υποχρεωμένος να έχουν αραβικές ρίζες. Μετά από όλα, ήταν εκεί που ήταν ιδιαίτερα τιμήθηκε με πιάτα με ρύζι. Στην Ιταλία, το ρύζι άρχισε να καλλιεργεί μόνο τον 14ο αιώνα και, κατά πάσα πιθανότητα, η προθεσμία αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως η «γενέθλια» της ιταλικής ριζότο. Σε μια από τις εκδοχές, το πιάτο εμφανίστηκε μέσα από ένα ευτυχές ατύχημα. Ένα διάσπαρτα μάγειρα, ο οποίος σούπα μαγειρεμένο ρύζι, ξέχασε εντελώς για το πιάτο και αριστερά. Όταν επέστρεψε, όλο το ζωμό πετούσε έξω, αλλά το ρύζι ήταν τέλεια στον ατμό, έγινε πολύ απαλό και νόστιμο. Το πιο πιθανό, η ιστορία έλαβε χώρα στο 14ο και 15ο αιώνα.

Υπάρχει ένας θρύλος και ριζότο με Milansky. Σύμφωνα με αυτήν, ένας καλλιτέχνης - Master of Τοιχογραφία της Βιτρώ Πωλήσεις Valerio, που χρησιμοποιείται Κρόκος ως χρωστική για τα χρώματα του. Ενώ εργάζεται πάνω σε βιτρό παράθυρα από τον καθεδρικό ναό Duomo του Μιλάνου, ο εργατικός πλοίαρχο σε συνδυασμό ένα μεσημεριανό διάλειμμα με την εργασία. Ως αποτέλεσμα, ένα βάζο με σαφράν, που προορίζονται για τις βαφές, αναποδογύρισε και το περιεχόμενό της αποδείχθηκε ότι ήταν άμεσα σε ένα πιάτο με ρύζι που σερβίρεται στο δείπνο του καλλιτέχνη. Το χρώμα και η γεύση, η οποία την ίδια στιγμή αγόρασε το ρύζι, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη από Valeriio και όλοι γύρω! Έτσι εμφανίστηκε το περίφημο πιάτο - ριζότο με Milanis με σαφράν.
Αργότερα, κάθε περιοχή της Απεννίνων αποκτήσει ριζότο συνταγή «του». Κάποιος άρεσε ιδιαίτερα το ρύζι σεζόν με βάση το κρέας, τα φασόλια κάποιον ή κρασί, και κάποιος την ψυχή ήρθε θαλασσινά. Πιστεύεται ότι ο τελικός τύπος ριζότο αποκτήθηκαν το 1800.

Συνταγές μαγειρικής ριζότο

Ριζότο αναφέρεται ήδη σε υψηλό κουζίνα, σε αντίθεση, ας πούμε, από την ίδια πίτσα. Δεν είναι όλες οι ποικιλίες ρυζιού που είναι κατάλληλο για το μαγείρεμα αυτό το πιάτο, αλλά μόνο:

• Βαλόν Nano?
• Arborio?
• Carnaroli.

Είναι αυτές οι ποικιλίες που διατηρούν την επιθυμητή εσωτερικό σκληρότητα, την τόσο απαραίτητη για τη σωστή ριζότο. Υπάρχουν μερικά περισσότερα μυστικά που θα σας φανεί χρήσιμο κατά το μαγείρεμα ιταλικά πιάτα.

• Μην χρησιμοποιείτε πάρα πολλά πρόσθετα συστατικά, ο βασιλιάς του πιάτου είναι ακριβώς το ρύζι.
• Εικόνα για ριζότο δεν χρειάζεται να πλυθούν, πιστεύεται ότι η επαφή με το νερό θα εμποδίζουν την ξάρτια να επιτευχθεί η επιθυμητή συνεκτικότητα.
• Ιταλούς προετοιμάσει ριζότο σε δίσκους από χυτοσίδηρο με ένα παχύ πυθμένα, και αναδεύεται το πιάτο με μια ξύλινη σπάτουλα. Είναι επιθυμητό να είχατε μια παρόμοια απογραφή.
• Ριζότο δεν προσθέτουμε το ελαιόλαδο, αλλά μόνο το κρεμώδες, στο βόρειο τμήμα της Ιταλίας, από όπου προέρχεται το ριζότο, οι ελιές δεν έχουν ποτέ μεγάλωσε.
• Πιστεύεται ότι οι ανάγκες ριζότο για να φάνε αμέσως μετά το μαγείρεμα. Την επόμενη μέρα, δεν θα είναι αρκετά ριζότο, και ως εκ τούτου δεν είναι έτοιμος για την προετοιμασία.
• Το ριζότο είναι ένα πιάτο που ετοιμάζεται για 17 λεπτά, έτσι ώστε το χρονόμετρο στην κουζίνα δεν σας βλάψει.
• Saffron προστίθεται συχνά στο ριζότο, και αυτό είναι ένα από τα πιο ακριβά μπαχαρικά στον κόσμο, αλλά 1 g σαφράν είναι αρκετό για 40 τμήματα του ριζότο.

Ριζότο με Μανιτάρια

Μέχρι σήμερα, οι συνταγές ριζότο είναι απίστευτα πολύ. Κρέας, θαλασσινά, και τα μανιτάρια, και τα λαχανικά χρησιμοποιούνται ως υλικό πληρώσεως σε φωτογραφίες. ρύζι Πλαίσιο για το ζωμό ή το κρασί. Με λίγα λόγια, η ποικιλία είναι εντυπωσιακή. Σας συμβουλεύουμε όσους δεν είναι ακόμα εξοικειωμένοι με ριζότο, να παραμείνουν σε μια απλή συνταγή για ριζότο με μανιτάρια για τα οποία θα πρέπει:

• 300 g Risa arbrio?
• 300 g Ασπρομανίταρα?
• 100 g βουτύρου?
• 1 l ζωμό κοτόπουλου?
• 200 l κρασί λευκό ξηρό?
• 1 γυρίσει κρεμμύδι κεφάλι?
• Chipping άλας, σαφράν στο άκρο μαχαιριού.

Μαγείρεμα

1. Τηγανίζουμε σε παχύ κρεμμύδια υγιεινής στο πετρέλαιο κρέμα σε μια διαφανή κατάσταση.
2. Προσθέστε μανιταριών σε αυτό και ψήστε μέχρι το επιπλέον υγρό βρεθώ.
3. Προσθέστε το ρύζι και να συνεχίσει να τηγανίζουμε ένα μίγμα 2-3 λεπτά, ανακατεύοντας συνεχώς.
4. ρύζι Συμπληρώστε με το ζωμό και το κρασί, εξακολουθούν να στιφάδο χωρίς καπάκι. Είναι σημαντικό να ανακατεύετε το ρύζι όλη την ώρα. Όταν το υγρό εξατμίζεται το μισό, το αλάτι το πιάτο και add σαφράν.
5. Βράζουμε το ρύζι με την κατάσταση της Αλ-Ντεντέ.

Ριζότο με κοτόπουλο

Συστατικά:

• 350 g Risa arbrio?
• 400 g φιλέτο κοτόπουλου?
• 1.2 λίτρα ζωμού κοτόπουλου?
• 200 g σε κονσέρβες καλαμπόκι?
• Βουλγαρικά κίτρινη πιπεριά - 1 τεμ .;
• 100 g παρμεζάνας?
• 30 g βουτύρου?
• 2 κεφάλια του τόξου ερπετών?
• 200 ml λευκό ημι-ξηρό κρασί?
• Αλάτι, πιπέρι, σαφράν.

Πώς να μαγειρέψω:

1. Στο τηγμένο λάδι, τηγανίζουμε τα κρεμμύδια πριν διαφάνεια, στη συνέχεια, προσθέστε ένα ψιλοκομμένο φιλέτο.
2. Μετά από 2-3 λεπτά, όταν συσκευάζεται το κοτόπουλο, προσθέστε γλυκιά πιπεριά κομμένη σε κύβους.
3. Προετοιμαζόμαστε για περισσότερο από μερικά λεπτά με συνεχή ανάδευση, σεζόν με σαφράν.
4. Προσθέτουμε το ρύζι, τηγανίζουμε 2-3 λεπτά, το αλάτι και ρίχνουμε το κρασί.
5. Μετά το κρασί είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα στο διάγραμμα, αρχίζουμε να ρίχνουμε ζεστό φρύδια σε μερίδες.
6. Προσθήκη στο αυστηρή καλαμπόκι. Μην ξεχάσετε όλη την ώρα για να ανακατεύετε το φαγητό, pepperm και αν χρειαστεί να φάτε.
7. Όταν το φαγητό είναι σχεδόν έτοιμο, προσθέτουμε την τριμμένη παρμεζάνα.

Ποικιλία ιταλικής επιδόρπια

Δεν έχει σημασία πόσο ιδανικό για να μοιάζει με ένα σνακ, δεν έχει σημασία πόσο αξεπέραστη σαλάτα ή το κυρίως πιάτο, χωρίς επιδόρπιο του τρώγων παραμένει ανικανοποίητο. Επιδόρπιο, κατά κάποιον τρόπο, βάζει το σημείο του γεύματος, και ως εκ τούτου η συνολική εντύπωση της γεύσης του συχνά εξαρτάται από το σύνολο της κουζίνας. Χωρίς αμφιβολία, το πιο διάσημο ιταλικό επιδόρπιο θεωρείται Tiramisu. Δεν είναι τόσο εύκολο να περιγράψει αυτό το λιχουδιά: την υφή του αέρα, λεπτή γεύση, σημειώσεις καφέ. Τιραμισού - επιδόρπιο με ψυχή.
Αυτό το μαγικό επιδόρπιο προέκυψε πιθανώς τον 17ο αιώνα, όταν η ERCGERCOG από την Τοσκάνη Kozimo de Medici πήγε για μια επίσκεψη στη Σιένα. Τοπική μάγειρες, γνωρίζοντας το πάθος του Erzgerce σε γλυκά, προσπάθησε να καταλήξει σε κάτι πρωτότυπο. Ως αποτέλεσμα, ένας θρυλικός επιδόρπιο εμφανίστηκε, το οποίο στη συνέχεια κατατίθεται υπό τον τίτλο «Δούκα σούπα». Επιδόρπιο κολλήσει, αλλά δεν υπάρχει κανένα όνομα.

Εκείνοι που προσπάθησαν τη συνθήκη σημείωσαν ότι εγείρει τη διάθεση και μάλιστα προκαλεί τη σεξουαλική έλξη και ως εκ τούτου το νέο όνομα - Tiramisu, ότι στη μετάφραση σημαίνει "αύξηση μου επάνω", "Αύξουσα (Cheaking)" τον πλησίασα πολύ περισσότερο. Σύμφωνα με μια από τις εκδόσεις, η συνταγή του Tiramisu προέκυψε λόγω του γεγονότος ότι πολλοί Ιταλοί αγαπούσαν να κάνουν κομμένα μπισκότα στον καφέ. Αλλά παρά όλα αυτά, πολλοί θεωρούν το Tiramisu με ένα νεαρό πιάτο, η ιστορία του οποίου εφευρέθηκε ειδικά για να ενισχύσει το ενδιαφέρον στο επιδόρπιο.
Ωστόσο, ούτε ένα tiramisu μπορεί να υπερβαίνει τους Ιταλούς. Υπάρχουν στο Arsenal τους, ένα ελαφρύ, απαλό και απλά λιωμένο επιδόρπιο - Panna Cotta. Το Piedmont θεωρείται η πατρίδα Panna, όπου το επιδόρπιο που παρασκευάζεται για κρέμα και ψαριού κολλαγόνο έχει την προετοιμασία καιρό, επειδή η ζελατίνη δεν ήταν ακόμα. Απαλό επιδόρπιο τέλεια συμπληρωματικό κρασί και φρέσκα φρούτα. Η κυριολεκτική Panna του cetts μεταφράζεται ως "βρασμένη κρέμα".

Συνταγές εκπληκτικών ιταλικών επιδόρπια

Tiramisu

Το Tiramisu είναι ένα εξαιρετικό και αριστοκρατικό επιδόρπιο. Παρ 'όλα αυτά, είναι εύκολο να το προετοιμαστείτε στο σπίτι. Για να το κάνετε αυτό, θα χρειαστείτε:

• 100 g ζάχαρης ·
• 4 αυγά, θα χρειαστείτε μόνο κρόκους.
• 500 g maskarpone;
• 300 g cookies savoyardi.
• 20 g τριμμένη σοκολάτας.
• 450 ml καφέ, κατά προτίμηση εσπρέσο.

Μαγείρεμα:

1. Μαγειρέψτε έναν ισχυρό καφέ, όπως θέλετε, μπορείτε να προσθέσετε ένα μικρό μπράντυ ή γλυκό λικέρ.
2. Μίξερ ιδρώτα και ζάχαρη μέχρι να συσκευάσουν. Εισαγάγετε το Mascarpone και συνεχίστε να νικήσετε. Πρέπει να πάρετε μια παχιά, ζυμαρικά μάζα.
3. Πάρτε το σχήμα με τις υψηλές πλευρές και διανείμετε κάποια κρέμα στο κάτω μέρος.
4. Βάλτε την κρέμα του Σαβογάραρη, αφού τα έσωσε στον καφέ. Τα cookies πρέπει να είναι καλά να απολαύσουν, αλλά ταυτόχρονα να μην μαλακώσουν.
5. Καλύψτε το στρώμα μπισκότων από ένα άλλο στρώμα κρέμας και βάλτε ένα άλλο κρεβάτι μπισκότων πάνω από αυτό.
6. Ως αποτέλεσμα, θα πρέπει να έχετε 2 στρώματα Savoyardi και τρία στρώματα κρέμας. Το ανώτερο στρώμα κρέμας καλύπτεται άφθονα με τριμμένη σοκολάτα ή σκόνη κακάου.

Το Savoyardi για το Tiramisu μπορεί επίσης να προετοιμαστεί χωρίς προβλήματα. Παίρνω:

• 3 αυγά κοτόπουλου?
• 100 g ζάχαρης ·
• 90 g αλεύρι?
• Αλάτες πρέζα, σκόνη ζάχαρης.

Ετοιμάζουμε:

1. Πάρτε ωραία αυγά και ξεχωριστές πρωτεΐνες από κρόκους. 2/3 διασπορά ζάχαρης με κρόκους.
2. Σταδιακά, εισάγετε αλεύρι και σπρέι σε ένα μείγμα.
3. Ξεχωριστά χτυπήστε τις πρωτεΐνες σε ένα παχύ αφρό και συνδέστε με κρόκους. Προσπαθήστε να αφήσετε τον αφρό ταυτόχρονα μην οπάλι.
4. Βάλτε την προκύπτουσα μάζα στην τσάντα ζαχαροπλαστικής και, με αυτό, πιέστε τις ταινίες δοκιμής με μήκος περίπου 10 cm.
5. Τα μελλοντικά μπισκότα πασπαλίζουν με σκόνη ζάχαρης και αφήστε για 10 λεπτά. Στη συνέχεια, και πάλι πασπαλίστε με μια σκόνη και εισάγετε στο φούρνο. Ψήνουμε σε 180 μοίρες.
6. Μην βιαστείτε για να αφαιρέσετε το τελικό μπισκότο από το φούρνο, αφήστε τον να κρυώσει εκεί.

Panna Cott με φράουλες

Για την όμορφη ιταλική Panna του Cent, θα χρειαστείτε:

• Κρέμα λίπους (36%) - 500 ml;
• Νωπά φράουλες - 500 g;
• 8 g ζελατίνη, κατά προτίμηση φύλλα.
• Ζάχαρη - 180 g;
• Βανίλια pod.

Διαδικασία μαγειρέματος:

1. Η ζελατίνη πλημμυρίζεται με κρύο νερό και αφήνεται για 15 λεπτά.
2. Φράουλα πλύση, στεγνώστε, αφαιρέστε τα φρούτα. Ένα κομμάτι φράουλες είναι σε μεγάλο βαθμό κομμένο, και το δεύτερο συνθλίβεται με τη βοήθεια ενός μπλέντερ.
3. Κρέμα αναμειγνύεται με ζάχαρη και βάλτε φωτιά. Οι σπόροι του σκύλου βανίλιας αφαιρούνται και τοποθετούνται σε μια κατσαρόλα με κρέμα γάλακτος. Μόλις η κρέμα βράση, προσθέστε ζελατίνη και αφαιρέστε από τη φωτιά. Συνεχίστε να ανακατεύετε την κρέμα μέχρι να διαλυθεί πλήρως η ζελατίνη.
4. Προσθέστε τις ψιλοκομμένες και ανακατασκευασμένες φράουλες, έκρηξη της Panna του cott σε μορφές και στείλτε στο ψυγείο για 2-3 ώρες.

Μπορείτε να χρησιμεύσετε όπως σε καλούπια ή Mordems και σε πλάκες. Για να απομακρυνθεί το επιδόρπιο, ο πυθμένας της μορφής χαμηλώνει σε ζεστό νερό, η άκρη του πίνακα cott διαχωρίζεται τακτοποιημένα από ένα μαχαίρι και στη συνέχεια το επιδόρπιο μετατρέπεται σε μια πλάκα με μια απότομη κίνηση. Σερβίρετε διακοσμημένα με φρέσκα μούρα και μέντα. Αντί φράουλες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε φρούτο σε εποχή ή μόνο το αγαπημένο σας!

Καλή όρεξη!